बज्र कुमार राई

हिमालको अलिकति हिउँ

पहाडको स्वच्छ पवन

तराईको तेजिलो गर्मी

नेपाली मायालु मन

अनि अरबको थोरै गन्ध

बोकेर अर्ध जिन्दगीमा-

केटो हङकङ आइपुग्यो,

हुनसक्छ

उ आफ्नै घरबार बिगारेर

वा अर्काको दाम्पत्य सम्बन्ध चोरेर

लालचाको आई.डी.लाई पछ्याउँदै पछ्याउँदै...

यहाँ आएको हुनर्ुपर्छ,

यसो होइन भने-

मुनामदनको प्रेमील कथा

वा ग्यालिलियो दुरबीन दृष्टि

उसको सानो दिमागमा पसेको हुनर्ुपर्छ,

तपाई यहाँको जानकार नेतृत्व

अत्याचार, क्रान्ति र शान्ति बुझ्ने मान्छे !

बाध्यता र आँशु, भाग्य र दर्ुभाग्य

हत्केलामा बोकेर हिड्ने मान्छे !

भन्नुस के भन्नु हुन्छ

केटो हङकङ आइपुग्यो,

केही भन्नु भन्दा पहिल्यै

तपाईका चिम्सा, अन्वेषक आँखाहरुले नियाल्नुस

उसको आँखामा अनिँदा रातहरुमा कालो दाग छ कि छैन -

उसको छातीमा तपाईकै जस्तो

श्वासप्रश्वास अनि स्पन्दन छ की छैन -

अझ भनुँ

उसंग तपाईको जस्तै हुबहु सम्पूर्णता छ की छैन -

यथार्थमा गोलार्दभरि

आफ्नो पूर्खाको चिहानहरु खोज्दै

तपाईको विवेकसंग समाहीत हुन

केटो हङकङ आइपुग्यो ।