बैद्यनाथ उपाध्याय

पीरले लोलाएको

यो समयमा

उल्झिएका छन्

मेरा प्रत्येक दिनहरु !

मन भित्र भित्रै

चलिरहेछ

अविरल

एक घमासान !

असाध्यै राम्रो लागेर

अपनाएको चीज पनि

केही क्षणमै वाक्कै लाग्ने

यो कस्तो विडम्बना !

रातको प्रगाढता

लम्पसार भएर

तेर्सिएको छ वारी-पारी

क्षितिजभरी

पूर्पूरोमा हात राखेर

नियालिरहेछु,हरेक अनुहारहरु

आखिर मैले चाहेको

त्यो खुसी के होर ?

असाम भारत