टोप बहादुर राई

स्वर्ग झै छ भन्थे हङकङ

तर अह..........

खै कतै पाइन मैले मेरो देशमा झै स्वर्गको आभाष

खै कतै सुघिन मैले मेरो माटोमा झै स्वर्गको सुगन्ध

जताततै नर्क झै लाग्ने वस्तिहरू

र

रातदिन कोलाहाल बीच बाँचेका मानव प्राणिहरू ।

खै कतै भेटिन मैले दोर्जे दाई र कुनाघरे कान्छा जस्ता सहयोगीहरू

खै कतै देखिन मैले फुलमति भाउजु र जम्दार बाजे जस्ता मिजासिलाहरू

सबै हङकङ आईडीको आडम्बरले फुलेकाहरू

र

डलरको खेतिमा परिवार र आफन्तजन भुलेकाहरू ।

खै कतै हेरिन मैले दौरा सुरुवाल र गुन्युचोलीहरू

खै कतै सुनिन मैले गोर्खाली हौ भन्ने बोलीहरू

सबै विदेशी बोरा ��"डेकाहरू

र

आफ्नो भाषा र सँस्कृती छोडेकाहरू ।

खै कतै सुनिनँ मैले हाक्पारे र पालमका भाका

खै कतै देखिनँ मैले नेपालीहरू बीच एकता

सबै दोहोरी र झ्याउरे भाका कुल्चिएर डिस्को धाउनेहरू

र

आफै बुइ चढ्दै अरुकै गीत गाउनेहरू ।

संखुवासभा,नेपाल- हाल-हङकङ