हाङयुग अज्ञात Author All Literature | Contact Author

चगुरुजी !

म जान्न युद्धभूमि

गोरा साहेबलाई भनिदिनुस्

मेरा नाबालक छोराछोरी छन्

एक तरुनी बुढी छ,

कपालमा हिउँ झरेको

अनुहारमा रेखाहरू कोरिएको

बाबाआमा छन्

म एक्लो छोरा

गुरुजी म जान्न युद्धभूमि

गोरा साहेबलाई भनिदिनुस् !

मलाई थाहा छ गुरुजी

म नै मारिन्छु युद्धमा

किनभने

म मान्छे मार्न सक्दिनँ,

विपक्षी योद्धाले मैले जस्तो सोच्दैन

मेरो निधारमा

छातीमा ठ्याक्.. ठ्याक्.. ठ्याक्..

हान्छ गोली

भोकदेखि बाँच्नका लागि

भर्ती भएको हुँ गुरुजी

मान्छे मार्न कहाँ सक्छु म ?

युद्धमा

न कुनै आतंकवादी मारिन्छन्

न कुनै विद्रोही

युद्धमा

न कुनै मानवता विरोधी मारिन्छन्

न कुनै सैतान

मारिनेहरू त गुरुजी

तपाईं र मजस्तै हुन्छन्

निक्खर मान्छेहरू

हाम्रोजस्तै कथा हुन्छन् प्रतेक ऊनीहरूको

तेसो र गुरुजी

म जाँदै जान्न युद्धभूमि

बरु फर्किन्छु आफ्नै देश !

गोरा साहेबलाई भनिदिनुस्

युद्धमा एकजना सिपाही मर्दा

ऊसितै मर्छन् अरु धेरै 

र बाँचुन्जेल मरिरहन्छन् घरपरिवार 

गोरा साहेबलाई भनिदिनुस्

युद्धले कुनै पनि समस्या हल गर्दैन

बरु झन् विकराल समस्या उत्पन्न गर्दछ

र विश्वमा अशान्ति मच्चाइरहन्छ प्रतेक दिन

गोरा साहेबलाई भनिदिनुस्

बिस्कुट र युद्धमा फरक छ

विस्की र युद्धमा समानता छैन 

गल्फ र युद्धमा पनि भिन्नता छ !

गोरा साहेबलाई भनिदिनुस्

मलाई विक्रम भवनसम्म छोडियोस्

तेसपछि म लाग्छु

शान्तिभूमिको बाटो

पुरानो बानेश्वर शान्तिनगर

बरु बाल्छु आफ्नै देशमा टायर !