गणेश मगर All Literature | Contact Author

{1}
बनेर अन्जान गरे चोखो माया
भएछ म बाट भूल
क्षण भरको निम्ति राख्यो उस्ले संगाली
पाए धोका स्वार्थी धमिलो रैछ माया
छोडेर गईं सम्झनाको फूल
रुँदै छु अहिले म यहाँ
सम्झेर उनीलाई मन है मेरो बाँधी
पश्चातापको आँसु ले पखाली ................

{2}
नयन भरि रोदन
आँसु छ गहभरी
तिमि आफै भन
छोडी जाने निर्मोही
पोल्छ यो मेरो मन
तिम्रै यादले घरि-घरि
बिर्सी तिमीलाई हाँसु म के गरि ?

{3}
भो अब त रुँदिन भन्छु
रसिन्छ यी नयनहरू
उफ सम्झन्न अब त भन्छु
आउछ तिम्रै मात्र यादहरू
थाहै नपाइ चिरिन्छ यो मन जता ततै ।