 Advertisement |
|
|
|
|
Published : June 20, 2009 |
Author : मोमिला
Category : Poetry / कविता | Views
: 1123 | Rating : 
|
|
|
|
मान्छेले बनाएको मन्दिर
मन्दिरभित्रको देवता
मान्छे उसैसँग डराउँछ ।
युग पगालेर
मान्छेले स्थापन गरेको आस्था
उही ईश्वरका अगाडि
मान्छे अपराध गर्छ ।
कहिले बेमौसममा अपराधबोध गरेर
मान्छे नै मान्छे बन्छ
कहिले अपराध नदोहोर्याएर मान्छे
मान्छेकै भगवान् बन्छ । |
|
|
 Visitor's Comments ! |
|
|
 Posted by alok on July 07, 2009 |
|
would that I can understand nepali better. but it is better it confine me in my limitation. keats say - heard melodies is sweet but those are unheard is sweeter. so ye soft pipe, play. the same thought I applied for your poem.
by----www.pandeyalok.wordpress.com
|
|
|
Random Pick |
मलाई थाहा छ
मेरा दुर्वचनहरूले तिमीलाई
कत्ति पोलेको छ ?
त्यो आगो र एसिडको पोलाई
खै ! के हो र ?
मेरा अपशब्दहरूले तिमीलाई |
|
|
|
Statistics |
| Total Articles |
670
|
| Total Authors |
231
|
| Total Views |
690618
|
| Total Categories |
15
|
| More
Links |
|
|
|
