Advertisement |
|
|
|
Published : June 02, 2009 |
Author : केदार श्रेष्ठ
Category : Poetry / कविता | Views
: 6447 | Rating :     
|
|
|
ओइलाएको सूर्य
दिनभरिको थकाइले
क्षितिज पर-परको सागरमा
जब बिलाउँछ
तब झ्याँउकिरीको
झन्झटिलो अवाजसँगै
जंगलतिरबाट निस्कन्छन्
हाप्सीला,
स्याल,
र
ब्वाँसाहरु
रात हाम्रै त हो नि भन्दै,
दुधकटुवा साँझ
कालरात्रिको आगमनसँगै
तरुनी हुन्छे
र आफूतिर सबैलाई
आकषिर्त गर्न भरमग्दुर
प्रयासरत रहिरहन्छे
बालक सूर्यको जन्म नहुन्जेल,
त्यही
वयस्क रातको आडभरोसामा
हाप्सीला,
स्याल,
र ब्वाँसाहरु
निरीह प्राणीहरुको
निर्मम हत्या गरेर
आफ्नो पेट भर्दै
राम राज्य,
मोजमस्ती गरिरहेका हुन्छन्
पूर्वको क्षितिज नउघ्रुन्जेल,
मिर्मिरे नहुन्जेल,
बिहान नहुन्जेल,
सूर्य नउदाउन्जेल । |
|
|
Visitor's Comments ! |
|
|
Posted by kedar on July 30, 2009 |
|
Thanks Abhimanyu jee for comment
|
Posted by Avimanyu Bikram Panday on June 17, 2009 |
|
Ramro 6 ajai ramro garnu hola
|
|
Random Pick |
जन्मियौ सृष्टिकी परी भै, फेवाताल तिमी
वर्णन गर्छन् सन्सारले, नाम तिम्रो सुनि ।
तिमीलाई हेरी मुस्कुराउँछ, माछापुछ्रे हिमाल
वरीपरी डाँडाकाँडा फुल्छ, चाप, गुराँस, चिमल
छाती भित्र मुटु तिम्रो, विन्ध्याबाशिनी मन्दिर
तिम्रै शरण परु लाग्छ, तोडी सारा जन्जिर |
|
Statistics |
Total Articles |
670
|
Total Authors |
231
|
Total Views |
884916
|
Total Categories |
15
|
More
Links |
|
|